rozdział 5 ♣

  Obudziłam się o godzinie 8. O 9 jest śniadanie a od 10 zajęcia. Obudziłam Alex i Natalie. Poszłam wziąć prysznic i *ubrałam się * . Pomalowałam lekko rzęsy, a włosy związałam w wysokiego kucyka. Wyszłam z łazienki i nie czekając na koleżanki zeszłam na śniadanie. Wzięłam sobie bułkę z dżemem i herbatę. Usiadłam na samym końcu Sali. Wszyscy znowu głupio się na mnie patrzyli. Nawet już nie miałam ochoty na jedzenie. Nie obchodziło mnie to co inni sobie o mnie myślą, ale te spojrzenia mnie trochę krępowały. Próbowałam nie podnosić wzroku. Po chwili doszły dziewczyny. Rozmawiałyśmy dopóki nie zobaczyłyśmy która godzina. Była 9.35. Musiałyśmy jeszcze iść się przebrać. Ja i Alex miałyśmy pierwszy hip – hop. Jak to miało być codziennie. Później miałam mieć gitarę. Potem tzw. Postawa na scenie z Louisem no i zajęcia z Zayn’em. Wybrałam już duet. Nire wiem dlaczego akurat ten, ale jakoś bardzo lubię tą piosenkę. Poszłam więc *przebrać się* i z powrotem zeszłam na dół i szybko wbiegłam do sali. Na szczęście zostało jeszcze kilka minut na rozgrzewkę. Zajęcia znów były świetne. Nauczyliśmy się nowej *choreografii *. Po zajęciach złapała mnie Jasmine.

 - Słuchaj Marika. Masz wielki talent do tańca. Nie myślałaś może o studiowaniu tutaj ?

- Emm.. Właściwie to nie.. Nie mam na to pieniędzy.

- Dziewczyno ! Wiesz, że następny układ przygotowałam specjalnie na występ ? Zaproszeni są tam wpływowi w tej dziedzinie ludzie. Wystarczy tylko, że zatańczysz tak jak dzisiaj i studia masz załatwione.

- Na serio ?! – rzuciłam się na nią z uściskiem – Zatańczę jeszcze lepiej ! Obiecuję ! A teraz przepraszam, ale muszę iść się przebrać.

  Miałam jeszcze dużo czasu. Założyłam to KLIK . Gitara poszła dosyć szybko i zabawnie. Niall jest świetnym nauczycielem. Później Louis pokazywał nam jak zachowywać się na scenie. No i na końcu.. Śpiew. Weszłam do sali. Znów to samo.. Wszystkie dziewczyny patrzyły się na mnie z nienawiścią. Chłopcy właśnie odwrotnie.. każdy chciał usiąść obok mnie. W końcu przyszedł Zayn i kiedy na mnie spojrzał znieruchomiał. Ja się tylko uśmiechnęłam. W końcu odezwała się Cornelia i spytała się czy możemy już zacząć. Chłopak ocknął się i zaczął mówić.

- Dzisiaj zrobimy sobie ćwiczenia wokalne. – uśmiechnął się szeroko. Minęła cała godzina, a wydawało się, że 10 minut. Po zajęciach musiałam jeszcze zostać i obgadać z Zayn’em sprawy duetu. Jednak zanim wszyscy wyszliśmy chłopak jeszcze cos ogłosił.

- Słuchajcie ! Ostatnio zapomniałem powiedzieć, że duety macie zaśpiewać z uczuciem ! Nie na odczep się. I macie do tego przygotować taka mini scenkę, albo jakiś układ choreograficzny. To tyle. – wszyscy się porozchodzili. Ja jednak zostałam.

- Aleś wymyślił. – zaśmiałam się.

- No co ? Hehe. Masz już piosenkę ?

- Mam . Demi Lovato- Together, kojarzysz ?

- No jasne ! Dzisiaj zaczynamy próby ? Jak chcesz..

- Hmm.. Możemy dzisiaj. Mam podkład i tekst.

- Dobrze. – Zayn wziął płytę i włożył to odtwarzacza. Podzieliliśmy się tekstem i zaczęliśmy próbę. Wychodziło całkiem nieźle. Po godzinie musiałam już  iść. Chłopak znów posmutniał.

- Co ty taki smutny ? – spytałam.

- Emm.. Nic.. Nic takiego – wymusił uśmiech.

- Coś się dzieje. Przecież widzę. Wiem, że nie jesteśmy za bardzo jakoś przyjaciółmi, ale możesz mi powiedzieć..

- Naprawdę nic mi nie jest.. Idź już.

- No ok. – odwróciłam się. Widziałam jego smutną minę. Co się stało ? znów było mi go żal. Już pociągałam za klamkę, ale coś mi powiedziało, że mam zrobić cos innego. Podbiegłam do niego i mocno przytuliłam. Chłopak odwzajemnił uścisk.

- Powiedz mi ! Powiedz, co się dzieje.

- Ja.. Nie mogę..

- Zayn ! Jeśli chcesz żebyśmy zostali przyjaciółmi….

- Ale ja nie chcę ! – chłopak mi przerwał. W moich oczach od razu pojawiły się łzy. Sama nie wiem dlaczego. Mi chyba na nim.. zależało ? Odwróciłam się i z płaczem pobiegłam do drzwi. Chłopak jednak mnie dogonił.

- Zostaw mnie ! Nie chcesz przyjaźni, więc… - nie dokończyłam bo chłopak zamknął mi usta delikatnym pocałunkiem.

- Nie chcę przyjaźni.. Chcę czegoś więcej. A byłem taki, bo powiedziałaś, że nigdy nie będziemy razem. – spojrzałam na niego z wytrzeszczem oczu. Fakt.. Zaczynałam czuć do niego cos więcej. Ale to stało się zbyt szybko. Ja nie mogę tak.. A poza tym. Związki na odległość są bez sensu.

- Zayn.. Ja.. Przepraszam, ale to się nie uda. Przyjechałam tutaj tylko na 3 tygodnie. Później wrócę do Polski i już nigdy się nie spotkamy.. Wybacz, ale ja już pójdę. – odwróciłam się na pięcie i szybko pobiegłam na górę. Walnęłam się na łóżko. Łzy zaczęły lecieć mi ciurkiem. Nikogo nie było. Po chwili jednak do pokoju weszła Alex.

- O matko ! Co się stało ? – szybko uklęknęła koło mojego łóżka.

- Bo.. Mi zaczyna na nim zależeć, ale nie mogę z nim być. – powiedziałam

- Dlaczego nie możesz ?

- Związek na odległość ? Nie dziękuję .. Ja potrzebuje trwałego związku.

- Hmm.. No tak. Ja też nie lubię takich związków. Oj mała.. Chodź tu do mnie. – przytuliła mnie. – Może chociaż spróbujecie ?

- Nie, bo potem się zakocham i nie wytrzymam tej rozłąki.

- Dobrze już.. Jest wcześnie. Margaret pozwoliła nam się przejść. Idziesz ? – spytała Alex

- No dobrze.. Ale muszę się przebrać, bo chyba jest chłodno. – powiedziałam i wybrałam *ubrania *. Chwilę potem byłyśmy już na dole z Alex, lecz w drzwiach drogę zatarasowało nam kilka dziewczyn….

______________________________________________________________________________

Dzięki za 100 wejść. Następny rozdział pojawi się, kiedy będzie 10 komentarzy ! Dedykacja dla Marty, Oli i Edyty ! ♥♥